BÜLTEN

Pozitif ayrımcılığa da sembolik çağrışımlara da ihtiyacımız olmadığı konusunda mutabıkız. Herkesle aynı şartlarda, herkesle eşit haklarla çalışabildiğimiz sürece, mühendisiz , mimarız, işçiyiz, emekçiyiz, anneyiz, doktoruz, fabrikadayız, atölyedeyiz, evdeyiz , sahadayız, ofisteyiz, şantiyedeyiz…

Kentin, üniversitenin, sanat ve tarih ile ilgili değerlerin ne kadar farkına varılabilirse o kadar özümsenmesinin temelleri demekti bu ve çok değerliydi. Geometrinin, fiziğin, matematiğin ötesinde bir öğretiydi bir kenti deneyimlemek. Bu İstanbul’da yaşamanın değil, İstanbul’u yaşamanın öğretilmesiydi.

Anish Kapoor’un mermer, kaymaktaşı gibi malzemelerle yapılan, çoğu daha önce sergilenmemiş taş eserlerine odaklanan ilk sergisi olma özelliğini taşıyan, “Gök Ayna” ve “Sarı” gibi heykel, mimari, mühendislik ve teknolojiyi bir araya getiren ikonik eserlerini içeren sergi, Sakıp Sabancı Müzesi’nin mimarisi içerisinde ışıldıyor, sanatçının doğduğu coğrafyanın renklerini, yaşadığı kentin modernliğiyle birleştirerek kentimize getiriyordu…

Japon mimarisinin içerisinde bulundurduğu sadelik, zarif ince işçilikler İskandinav tarzıyla buluşunca doğal unsurları, sıcaklığı ve konforu yanında getirmiş ve ‘Japon’ ile ‘Scandi’ (İskandinav kelimesinin İngilizcesi Scandinavian’ın kısaltılması) sözcüklerinin adeta stilde olduğu gibi birbiri içerisinde eritilmesiyle ‘Japandi’ denilen yeni stil ortaya çıkmıştır.

İşçi bayramlarının işçiler için sadece tatil olmadığını, genellikle çalışmaya devam ettiklerini biliyoruz. Onların emeği ve katkısı büyük bir saygıyı ve alkışı hak ediyor. Hele ki 1 Mayıs Emek ve Dayanışma gününde… Günümüz kutlu olsun. İyi ki işçiyiz, iyi ki işteyiz, iyi ki sözümüz söz!