BÜLTEN

Kentin, üniversitenin, sanat ve tarih ile ilgili değerlerin ne kadar farkına varılabilirse o kadar özümsenmesinin temelleri demekti bu ve çok değerliydi. Geometrinin, fiziğin, matematiğin ötesinde bir öğretiydi bir kenti deneyimlemek. Bu İstanbul’da yaşamanın değil, İstanbul’u yaşamanın öğretilmesiydi.

Anish Kapoor’un mermer, kaymaktaşı gibi malzemelerle yapılan, çoğu daha önce sergilenmemiş taş eserlerine odaklanan ilk sergisi olma özelliğini taşıyan, “Gök Ayna” ve “Sarı” gibi heykel, mimari, mühendislik ve teknolojiyi bir araya getiren ikonik eserlerini içeren sergi, Sakıp Sabancı Müzesi’nin mimarisi içerisinde ışıldıyor, sanatçının doğduğu coğrafyanın renklerini, yaşadığı kentin modernliğiyle birleştirerek kentimize getiriyordu…

Japon mimarisinin içerisinde bulundurduğu sadelik, zarif ince işçilikler İskandinav tarzıyla buluşunca doğal unsurları, sıcaklığı ve konforu yanında getirmiş ve ‘Japon’ ile ‘Scandi’ (İskandinav kelimesinin İngilizcesi Scandinavian’ın kısaltılması) sözcüklerinin adeta stilde olduğu gibi birbiri içerisinde eritilmesiyle ‘Japandi’ denilen yeni stil ortaya çıkmıştır.

İşçi bayramlarının işçiler için sadece tatil olmadığını, genellikle çalışmaya devam ettiklerini biliyoruz. Onların emeği ve katkısı büyük bir saygıyı ve alkışı hak ediyor. Hele ki 1 Mayıs Emek ve Dayanışma gününde… Günümüz kutlu olsun. İyi ki işçiyiz, iyi ki işteyiz, iyi ki sözümüz söz!

Evrensel tasarım herkesin, her zaman, her nesneye ve mekana erişim düşüncesidir. Kişi ayırt etmeden, sorunlara getirilen çözüm önerisidir. Evrensel tasarım, inşa edilen bir yapının, imal edilen bir ürünün, tasarlanan yazılımın veya mekanın ; dünyadaki tüm insanların fizyolojik özelliklerine, yaşına, cinsiyetine, ırkına, boyuna, kilosuna, yetersizliğine, ekonomik ve eğitim düzeyine vb bakılmaksızın herkes için eşit kullanılabilir tasarlanması anlamına gelmektedir.

İtalya deyince aklınıza ilk ne geliyor?  Roma’nın bozulmadan yüzyıllardır korunmuş mimarisi, Milano’nun modayla birlikte tasarıma lokomotif olan duruşu, Floransa’nın tarih kokan sokakları, Venedik’in özgün yaşam şartları ve daha niceleri. Bu yüzdendir ki  tasarım deyince, ülke mimarisinin bozulmadan korunması deyince, her kentin yaşamının birbirinden farklı olsa da ana fikir olarak var olanı korumak; yapıya, geçmişe, mimariye, tasarıma saygı duymak olunca İtalya’yı konuşmamak haksızlık olur diye düşünüyorum.

Tasarım yaparken ne kadar özgür bırakıyoruz ruhumuzu, kalemimizi veya zihnimizi. Nasıl anlaşılır, nasıl algılanır fikrinden ne kadar öteye gidebiliyoruz? Çağın ne istediğine odaklanmadan, hızlı tüketilen ‘trend’ yaklaşımları gütmeden, içimizden geldiği gibi nasıl aktarabiliyoruz hayallerimizi kağıda.

Pozitif ayrımcılığa da sembolik çağrışımlara da ihtiyacımız olmadığı konusunda mutabıkız. Herkesle aynı şartlarda, herkesle eşit haklarla çalışabildiğimiz sürece, mühendisiz , mimarız, işçiyiz, emekçiyiz, anneyiz, doktoruz, fabrikadayız, atölyedeyiz, evdeyiz , sahadayız, ofisteyiz, şantiyedeyiz…